-
1 płomie|ń
m 1. (język ognia) flame- migotliwy płomień świecy the flickering flame of a candle2. zw. pl (żywioł) morze płomieni a sea of flames- stanąć w płomieniach to burst into flames- płomienie strawiły cały ich dobytek everything they had went up in flames- oddać coś na pastwę płomieni to commit sth to the flames3. książk. (silne uczucie) flame, passion- trawił go płomień gorączki he was consumed by (the flames of) passion4. (dramatyczne wydarzenia) płomienie wojny/rewolucji ogarnęły cały kraj the flames of war/revolution enveloped the whole country 5. książk. (silny rumieniec) blush- płomień wstydu zalał mu twarz he blushed scarlet in shame6. książk. widać było z daleka płomień jej włosów her fiery hair was seen from afarThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > płomie|ń
См. также в других словарях:
płomień — m I, D. płomieńenia; lm M. płomieńenie, D. płomieńeni 1. «gazy spalające się przy zetknięciu z tlenem powietrza, z towarzyszeniem zjawiska świecenia; ogień, język ognia unoszący się nad płonącym przedmiotem; w terminologii specjalnej: gazy… … Słownik języka polskiego
